Den Kern des Symposiums in Bielefeld bildeten dies Jahr Fachvorträge zum Thema
„Fotografie: Erfolgreich anders”.
Mit dem Thema beschäftigten sich die Fotografen Peter Bialobrzeski, Robert Grischek und Lukas Kawa.
Tematem sympozjum w Bielefeldzie tego roku było
„Fotografia – sukces inaczej”.
Tym tematem zajmowali się w swoich wykładach fotografowie Peter Bialobrzeski, Robert Grischek i Lukas Kawa.
>> Robert Grischek, ein 44-jährige Fotograf aus Hamburg, der zur Fotografie als Quereinsteiger gekommen ist. Nach einem Jura-Studium hat er bei diversen Fotografen assistiert.
Seit 13 Jahren ist er für solche Kunden wie Audi, Lycra Sport, Stihl tätig. Er fotografiert Autos, Mode, Stillife, aber auch Celebrity, Reportagen. Er bringt Autofotografie und Modefotografie zusammen. Er mag seine Bilder auf grafische Elemente reduzieren, die Form des Autos mit der Form der Kleidung ins Spiel bringen und am liebsten in Schwarz-Weiß zum Ausdruck bringen. Vor kurzem fotografierte er für „Gala” Steven Gätjen, den TV-Moderator. Entstanden ist eine Strecke „Macho oder Weichei?” mit einem bad cop in der Estetik der Modefotografie und Inszenierungen wie aus einem Film.
Robert Grischek fotografiert ausschließlich digital entweder mit DSLR wegen den höheren ISO-Werten oder mit Phase One P 65. Früher war er Markenbotschaftler von Leica.
Der Vortrag war von zahlreichen Fotografien und Makingof-Videos begleitet und gab den Betrachter einen Einblick in den Alltag eines erfolgreich kommerziell arbeitenden Fotografen.
>> Robert Grischek, 44-letni fotograf z Hamburga, który zajął się fotografią jako autodydakt. Po studiach prawniczych asystował różnym fotografom. Od 13 lat pracuje dla takich klientów jak Audi, Lycra Sport, Stihl. Fotografuje samochody, modę, stilife, ale i prominentów i reportaże. Łączy fotografie aut z modą. Lubi redukować swoje obrazy do graficznych elementów, zgrywać formę samochodu z formą ubioru i najchętniej wyrazić to w fotografii czarno-białej.
Niedawno fotografował dla czasopisma „Gala” Steven Gätjen, prezentera telewizyjnego. Powstała seria „Twardziel czy mięczak?” z złym policjantem w estetyce fotografii modowej i inscenizacji rodem z filmu.
Robert Grischek fotografuje wyłącznie cyfrowo albo lustrzanką ze względu na wysokie wartości lub z systemem Phase One P 65. Niegdyś był partnerem Leica.
Wykład był wzbogacony licznymi fotografiami i filmami making of pokazującymi kulisy sesji. Całość stworzyła obraz pracy komercyjnie pracującego fotografa, który odnosi sukces.
© Robert Grischek
© Robert Grischek
YUN Productions Hamburg, © Robert Grischek, für MAX Magazin
© Robert Grischek
© Robert Grischek 2014, Grooming/Special Effects: Rebecca Herrmann/Liga Nord, Styling/Ausstattung: Adelaida Cue Bär/Nina Klein, Assistenz: Jorma Gottwald und David Prior
>> Peter Bialobrzeski arbeitet ganz anders als sein Vorredner: meistens analog und mit einer Großformatkamera. Nach dem Studium in Essen hat er Volentariat in einer Zeitung gemacht. Danach folgten die Asienreisen. Das prägte seinen immer noch journalistischen Charakter. Selber sagt er, dass seine Arbeiten zu künstlerisch für Journalismus und zu journalistisch für die Kunst sind. Für seine Diplomarbeit hat er in 90er in einem Aidshospiz fotografiert. In seinem Vortrag geht er auf die Serie ein. Er zeigt, wie die Bilder im Zeit-Magazin erschienen sind: Schwarz-weiße Fotografien von Aidskranken, begleitet von einem langen Text, gebracht auf eine Doppelseite mit Werbung, mit Werbung von Sekt. Eine geschmacklose Zusammenstellung! Die Erfahrung ließ Bialobrzeski wissen, welchen Wert noch eine Reportage hat.
Seine fotografischen Arbeiten wurden in namhaften internationalen Magazinen und Zeitschriften publiziert, von GEO Deutschland bis zur New York Times. Bialobrzeski ist Mitglied der unabhängigen Bildagentur laif in Köln. Er unterrichtet Fotografie an der Hochschule für Künste Bremen. Bekannt wurde er Bialobrzeski mit seinen Projekt „Neon Tigers” über aufsteigende Metropolen in Asien.
>> Peter Bialobrzeski pracuje całkiem inaczej niż jego przedmówca: najczęściej analogowo i aparatem wielkoformatowym. Po studiach w Essen robił wolontariat w gazecie. Potem nastąpiły podróże po Azji. To ukształtowało jego dziennikarski charakter. Sam mówi, że jego prace są za artystyczne dla dziennikarstwa a za dziennikarstkie dla sztuki. Projekt do swojej pracy dyplomowej fotografował w latach 90-tych w hospicjum dla chorych na aids. W swoim wykładzie wraca do tej serii i pokazuje jak ten projekt został wydrukowany w magazynie „Zeit”: czarno-białe fotografie chorych na aids w artykule z dość obszernym tekstem, zastawione na podwójnej stronie z reklamą, z kolorową reklamą szampana. Absurdalne zestawienie! To doświadczenie pokazało mu, jaką wartość ma dziś reportaż. Fotograficzne prace Bialobrzeskiego publikowane były w wielu znanych międzynarodowych magazynach, od niemieckiego GEO do New York Times. Bialobrzeski jest członkiem niezależnej agencji fotograficznej laif w Kolonii. Wykłada fotografie na Akademii Sztuk Pięknych w Brema. Sławę przyniosła Bialobrzeskiemu projekt „Neon Tigers o rozwijających się azjatyckich metropolach.
Hong Kong, 2002 from the series Neon Tigers 35 x 47″ c-print, edition 10
Shenzhen, 2001 from the series Neon Tigers 35 x 47″ c-print, edition 10
Nail Houses, © Peter Bialobrzeski
aus der Serie HEIMAT // z serii OJCZYZNA, © Peter Bialobrzeski
>> Lukas Kawa studierte in Hannover Fotojournalismus. Bei Vogelsänger Studio bei Bielefeld machte er ein Praktikum. Der junge Fotograf, ist sowohl im Bereich Fotografie als auch Video tätig. Er bringt sogar die beiden Medien zu einem Ergebnis zusammen, was man bei Berlin folgen sehen kann. Es sind dreiminütige Fotofilmen: mittels starker Fotografie, Videoelementen, Interviews und O-Tönen, wo Fotografien in einen Film eingebaut werden, oder Film in eine Fotostrecke. Menschen, die in Berlin leben, erzählen hier ihre ganz persönliche Geschichte. An dem Projekt arbeitet er mit insgesamt 8 Personen. Es ist eine Koproduktion von taz.de und 2470media und wird durch Croundfounding finanziert und dient der Eigenwerbung. Die Filme werden auf vimeo gezeigt und erfreuen sich großem Publikum. Gefilmt und fotografiert wird mit Canon 5 d Mark II und meistens mit einem 35mm-Objektiv.
Auch bei dem Fotoprojekt über polnische Wallfahrtsorte, welches er für seine Diplomarbeit gemacht hat, fotografiert er und filmt. Entstanden ist ein multimediales Buch „Beten und Kaufen”.
>> Lukas Kawa (urodzony w Polsce) studiował fotografie dziennikarską w Hannoverze. Praktykę odbył w studio Vogelsänger przy Bielefeldzie. Ten młody fotograf pracuje zarówno w dziedzinie fotografii jak i filmu. Łączy nawet te dwa media ze sobą, co możemy zobaczyć w Berlin folgen. Te trzyminutowe filmy składają się z mocnej fotografii, elementów filmu, wywiadów i oryginalnego tonu. Są to portrety ludzi, którzy opowiadają swoje osobiste historie. Lukas pracuje przy tym projekcie w zespole ośmiu osób. Projekt powstaje w kooperacji z taz.de i 2470media, finansuje się przez Croundfounding i służy własnej promocji. Filmy prezentowane są na vimeo i cieszą się dużą popularnością. Lukas fotografuje i filmuje Canon 5 d Mark II, najczęściej 35m objektywem. Także przy projekcie o polskich miejscach pielgrzymek, który zrobił na swój egzamin dyplomowy, fotografuje i filmuje. Efektem tej pracy jest multimedialna książka „Beten und Kaufen” (Modlenie i kupowanie).
Coneyisland, © Lukas Kawa
Beten und Kaufen, © Lukas Kawa
Beten und Kaufen, © Lukas Kawa